बहसभन्दा संवाद जरुरी

भारतबाट अस्करको लागि छनोट गरिएको फिल्म ‘होमबाउन्ड’का कारण पछिल्लो समय अभिनेता इशान खट्टर चर्चामा छन् । शाहीद कपूरका भाइको परिचय भए पनि उनले अलग प्रकारका फिल्ममार्फत बलिउडमा निकै राम्रो स्थान बनाएका छन् । 

प्रख्यात उपन्यास ‘सुइटेबल ब्वाई’माथि बनाइएको नेटफ्लिक्स शृंखलाले उनलाई वृहद् चर्चामा ल्याएको थियो । केही अफबिट फिल्मले पनि उनलाई अलग फिल्मका अभिनेताको परिचय झुन्ड्याइदिएको थियो ।

यतिबेला ‘होमबाउन्ड’ भारतको आधिकारिक फिल्मका रूपमा अस्करमा छनोट हुनुले उनको जीवनमा के फरक पारेको छ भन्ने इन्डिया टुडेको प्रश्नमा उनी भन्छन्, ‘कान्स फिल्म फेस्टिभल र टोरन्टो फिल्म फेस्टिभलमा यो फिल्मलाई निकै रूचाइएको थियो ।

अस्करमा पनि प्रतिनिधित्व गर्दैछ । यो खबरले कसलाई पो खुशी नदेला !’ उनी भन्छन्, ‘यो एउटा इमान्दार फिल्म बन्न पुगेको छ । प्रायः पर्दामा नदेखिने कथा यो फिल्मले देखाएको छ । फिल्मले करूणा, एकता र एकअर्कालाई बुझ्न कति जरूरी छ भन्ने सन्देश दिएको छ । यति सुन्दर फिल्म नामांकित हुनु नै थियो, भयो । यसमा मलाई खुशी लागेको छ ।’

यो फिल्मको जस्तो कथा छ, त्यो इशानले व्यक्तिगत रुपमा बिल्कूलै झेल्नु परेन । उनी फिल्ममा शोएब नामक एक युवकको रूपमा देखा परेका छन् । त्यो संघर्ष र भोगाइभन्दा पनि उनका लागि अवधि भाषा बोल्नु निकै कठिन थियो । तर उनको भाषा सुधार्न फिल्मका निर्देशक नीरज घेवानले श्रीधर दुबेजस्ता शिक्षक राखिदिएका थिए । 

हरेक पटक फिल्मको पटकथा पठन कार्यक्रममा दुबेको उपस्थितिले उनलाई अप्ठेरो बनाउँथ्यो तर पनि उनले टपक्क भाषा टिपे । फिल्मको तयारीका लागि सबैभन्दा अप्ठेरो भाषामा रहेको बताउँछन् ।

फिल्मका दुई मुख्य पात्रहरू शोएब र चन्दन छन् । उत्तर भारतमा शोएब र चन्दनजस्ता लाखौं युवाको कथा आफूहरूमार्फत बताइँदै गरिएकाले भाषाको अप्ठेरोलाई उनले जितेको समेत बताए ।

समाजले अछुत ठानेको एउटा युवा र अर्को मुश्लिम सम्प्रदायको केटो बीचको सम्बन्ध बुझ्न गाह्रो नहोस् भन्ने फिल्म निर्देशक चाहन्थे । समाजमा चन्दन नामक पात्रको अछुतपना बुझ्न निर्देशकले भीमराव अम्बेडकरले लेखेको ‘एनिहिलेशन अफ कास्ट’ नामक पुस्तक बारम्बार पढ्न र अछुत समुदायको पीडा बुझ्न आग्रह गरेका थिए । फिल्मको ऐतिहासिकता बुझ्न उनलाई सो पुस्तकले ठूलो भूमिका खेलेको बताए । यसले पहिचानको मुद्दा कति ठूलो रहेछ भन्ने बुझाएको इशान बताउँछन् ।

फिल्म खेल्दै जाँदा अहिलेको पहिचानको मुद्दा कसरी यहाँसम्म आइपुग्यो भन्ने बुझ्न सकेको इशान बताउँछन् । यो फिल्मले पिछडिएका समुदायका बारेमा दर्शकसँग बहस गरेको छैन । बरू यसले त संवाद गरेको छ । यो संवाद फिल्मको सबैभन्दा सुन्दर पक्ष भएको र यही उनलाई मन परेको इशानले बताए ।